خلاصه ای از سخنرانی جناب آقای معصومی نژاد با موضوع میراث ماندگار در جلسه هفتگی پایه دهم:
چرا تاریخ میخوانیم؟ آیا اطلاع از تاریخ رویدادهای گذشته فایدهای برای ما دارد؟مطالعه و بررسی تاریخ جامعهای که در آن زندگی میکنیم، از قاره و کشور گرفته، تا محله و همین مدرسهمان، ما را به شناخت هویت اصلی خود نزدیکتر میکند. و عموماً جوامعی پیشرفت و ترقی میکنند که از هویت خود آگاهی داشته باشند.
وقتی اعضای جامعه با تاریخ جامعهشان آشنا نباشند، هویت خود را از دست داده و به قولی بیبخار میشوند!مدرسه نیز بعنوان جامعهای تقریبا کوچک، فرهنگ و تاریخچهای دارد. حالا ما بعنوان دانشآموزان دوره۳۱ دبیرستان مفید، چقدر از تاریخچه مدرسهمان میدانیم؟
بعنوان مثال، همین نظافت مدرسه که به عهده خود بچههاست، تاریخ و داستانی دارد: در اوایل دهه ۶۰، گروهی از ایران شامل تعدادی از مدیران مدارس کشور، سفری به کره داشتند تا از مدارس آنجا بازدید کنند. یکی از مدیران قدیمی مفید هم با این گروه همراه بوده. ایشان در آنجا دیدند که نظافت کل مدرسه به عهده دانشآموزان بودهاست.این عمل مورد توجه ایشان قرار گرفته و بعد از بازگشت، این رسم را به مدرسه مفید هم منتقل میکنند.
اما فرهنگهای دیگری نیز در مدرسه مفید هست که بسیار به آن میبالیم و جزو ” میراث ماندگار ” مدرسه است. میراثی مانند: اردوهای جهادی، جلسات هفتگی و برنامهی هفتهی شهدا. اینها هرکدام تاریخچهای دارند و با شناخت اینهاست که ما میتوانیم از هویت مدرسهای خود آشنا شویم…
ریشه برگزاری جلسات هفتگی برمیگردد به دوره۳ دبیرستان مفید یادگار. دورهای که بسیار شهید از آنها بهیادگار مانده. بهتر است بعدا در هفته شهدا با آنها آشنا شویم. این افراد که دوستی بسیار عمیقی در کل دورهشان برقرار بوده، به دلایلی تصمیم گرفتند که هرهفته دوشنبهها در مدرسه روزه بگیرند و پس از کار گروهی باهم افطار کنند. پس از مدتی، مادرها پیشنهاد دادند که هر هفته بچهها در خانهی یکنفر بروند و آنجا افطار کنند.
با گذشت چند افطاری، بچهها به این نتیجه رسیدند که این برنامه جز سرگرمی و بگو و بخند، چیزی به معنویاتشان افزوده نمیکند. برای همین از معلمانشان درخواست حضور دربرنامه و سخنرانی کوتاهی درباره موضوعات مختلف کردند. معلمهای مدرسه هم از این ایده استقبال کردند و به این شکل، جلسات هفتگی توسط خود دانشآموزان شکل گرفت و تا اکنون برای ما بعنوان میراثی ماندگار بهجا ماندهاست.این جلسات به رفاقت بچهها عمق معنوی میداده است. بعضی دورهها تاحدی علاقه به شرکت در جلسه هفتگیها را داشتند که به تعداد دفعات حضور بیشتر خود نسبت به بقیه در جلسات میبالیدند!ما باید قدر معلمان و خانواده و دوستانمان را برای برگزاری این جلسات بدانیم و به میراث ماندگاری که از گذشتگان در مفید به ما رسیده، اهمیت دهیم.