نمایشگاه دستاوردهای فضایی
«شازده کوچولو پرسید: به من توصیه می‌کنی کجا رو ببینم؟
جغرافی‌دان پاسخ داد: سیاره‌ی زمین، نام و آوازه خوبی دارد!»
این قسمت از کتاب را بریده بود و به دیوار اتاقش چسبانده بود. نامش شهاب بود، شهاب همیشه دلش می‌خواست فضانورد شود و روزی برسد که بتواند زمین را از سیاره‌ای دیگر رصد کند.
در آسمانِ شب، ستاره‌ها داستان‌های ناشنیده‌ای را در خود نهان دارند و نگاه‌ها را به سوی خودشان به سمت افق‌های دوردست می‌کشند. در این میان، شهاب با چشمانی پر از آرزو و ذهنی پر از تخیل، به رویاپردازی‌اش ادامه می‌دهد که؛ روزی با دستان خود، ستاره‌ای را لمس می‌کند.
به خودش می‌آید، او حالا سر کلاس چهارم نشسته و بی‌قراری می‌کند تا دانشنامه‌ی خودش را به معلمش تحویل دهد.چند روز بعد… دیگر ششم آبان‌ماه آمده‌ست.
::
در روز برگزاری نمایشگاه، دانش‌آموزان با انگیزه‌ای سرشار و شور و شوقی وصف‌ناپذیر، زحمات خود را چون پروژه‌هایی ارزشمند به نمایش گذاشتند. هر یک از آنها با دقت و عشق، دستاوردها و تحقیقات خود را در زمینه‌های مختلف فضایی و نجومی، از جمله سیارات، کهکشان‌ها، و سفر به فضا، با افتخار به بازدیدکنندگان معرفی کردند.
نمایشگاه دستاوردهای فضایی تنها به نمایش علم و پژوهش محدود نشد، بلکه فرصتی بود تا ارتباطات عمیق‌تری میان دانش‌آموزان، معلمان و کارکنان مدرسه شکل گیرد. بازدید و ارزیابی مفاهیم علمی در یک فضای دوستانه و مبتکرانه، تأثیر مثبت بسیاری بر روی شرکت‌کنندگان و بازدیدکنندگان گذاشت. این نمایشگاه پس از پایان طرح درس «آسمانِ شب» به اجرا در آمد و تمام موارد زیر ساخته و پرداخته‌ی زحمت خود دانش‌آموزان عزیزمان بود:
۱- تولید دانشنامه (هر فرد ۲۰ موضوع را انتخاب کرد و با مراجعه به منابع مختلف، درباره‌ی آنها اطلاعات دقیق و علمی جمع‌آوری کرد)
۲- ساخت سیاره‌ی حیات (طی یک فعالیتی با در اختیار داشتن وسایلی، بچه‌ها موظف شدند سیاره‌ای بسازند که امکان حیات را داشته باشد)
۳- داستان شکل گیری سیاره‌ای که ساخته بودند را نوشتند و ویژگی‌های حیات را در آن ذکر کردند.
۴- ساخت کهکشان شیشه‌ای (جهت آشنایی بیشتر و بهتر با ستاره‌ها و صور فلکی)
۵- ساخت پوستری برای جهت‌یابی کردن در روز و شب
اغلب همکاران مدرسه و معلمان پایه‌های دیگر نیز از این نمایشگاه دیدن کردند و با حضور خود، بهایی درخور به تلاش‌های دانش‌آموزان دادند، این برای بچه‌ها به شدت ارزشمند بود. بازدید از غرفه‌های دانش‌آموزان و گفتگویی صمیمانه و در عین حال علمی با آنها، احساس ارزشمند بودن و دیده‌شدن به دانش‌آموزان القا کرد.
در پایان، بعد از دو ساعتی که مملو از فضای دوستانه و علمی بود، کم‌کم موقع لبخند‌های هنگام عکاسی فرا رسید و پس از آن با کمک خود بچه‌ها کلاس‌ها به حالت قبلی برگشت تا آماده‌ی فعالیت‌های ساعات بعد باشد.
::
در انتهای این نمایشگاه، هنگامی که شهاب در میان دوستانش ایستاده و به تماشای طرح‌ها و پروژه‌های دیگران می‌نگریست، لبخندی دلنشین بر لب داشت و اشتیاقی عمیق در چشمانش می‌درخشید. او قدمی هرچند کوچک به آرزوی خود، یعنی فضانورد شدن و کاوش در دنیای بی‌پایان ستاره‌ها و نجوم، نزدیک‌تر شده بود. این رویداد نه تنها برای او الهام‌بخش بود، بلکه به تمام دانش‌آموزان آموخت که اگر به آرزوهای خود ایمان داشته باشند و با شجاعت تلاش کنند، می‌توانند انتظار این را بکشند که روزی برسد تا بلاخره ستاره‌ای را لمس کنند.
بی‌گمان، فعالیت‌های اینچنینی در مدرسه و تلاش‌های دانش‌آموزان در طول سال تحصیلی همواره ادامه خواهد داشت، «نمایشگاه دستاوردهای فضایی» تنها، آغاز راه بی‌پایان و هیجان‌انگیز علوم است. راهی که فرزندان عزیزمان در کنار جمع‌آوری یک بسته علمی، ارائه دادن را به خوبی تمرین می‌کنند و یاد‌خواهند گرفت که غرفه‌داری چه نکاتی را لازم دارد.
امید آن می‌رود که روزی شهاب و هم‌نسلانش با ممارست و تلاش، به مطالعه سفرهای فضایی پرداخته و روزی پا به فضای بی‌انتهای نجوم بگذارند. آنها قصه‌های خود را از آسمان برای نسل‌های بعدی روایت می‌کنند.
ما امروز دست‌های شهاب به رسم وظیفه و محبت گرفته‌ایم به امیدی که چندین سال بعد، از سیاره‌ای دور، برای ما دست تکان بدهد.
